مردم سرزمینهای اشغالی در روز سهشنبه ۲۳ مارس (۳ فروردین) برای چهارمین بار در دو سال اخیر به پای صندوقهای رأی رفتند. نتایج نهایی این انتخابات که برای تشکیل کابینه به رئیس جمهور رووین ریولین پیشنهاد شده از قرار ۵۲ کرسی برای ائتلاف بنیامین نتانیاهو نخست وزیر کنونی، ۴۵ کرسی برای یائیر لاپید، هفت کرسی برای نفتالی بنت و ۱۶ کرسی بدون پیشنهاد نامزدی معین است. این نتایج حاکی است مشکل کماکان باقی مانده است، به نحوی که هیچکدام از ائتلافهای پارلمان نتوانسته اکثریت ۶۱ کرسی را کسب کند تا بتواند به طور کاملاً مستقل، دولت را تشکیل دهد. هر چند منابع خبری اعلام کردند رووین ریولین، رئیس رژیم صهیونیستی روز گذشته بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر فعلی این رژیم را مجدد مکلف به آغاز گفتوگوهای خود برای تشکیل دولت جدید کرده، اما ریولین در همین راستا گفته هیچ نامزدی شانس واقعی برای تشکیل دولت ندارد. از همین رو، دو راه برای تشکیل کابینه در این رژیم باقی مانده است.
راه نخست تشکیل کابینه ائتلافی است. تشکیل کابینه ائتلافی مشکلات و پیچیدگیهای خاص خود را دارد که به دو حالت امکانپذیر است. حالت نخست اینکه حزب نتانیاهو با دیگر ائتلافها برای تشکیل کابینه ائتلافی به توافق برسد. این اتفاق پس از انتخابات سوم کنست رخ داد و در آن بنی گانتز رهبر حزب آبی و سفید و وزیر دفاع کنونی و بنیامین نتانیاهو رهبر حزب لیکود نخست وزیر کنونی بر سر تقسیم دوره سه ساله نخست وزیری به صورت مساوی بین خود و تصویب بودجه به صورت دو ساله به توافق رسیده بودند. اما نتانیاهو با اصرار ورزیدن بر تصویب بودجه یک ساله مانع انتقال دوره نخست وزیری به بنی گانتز شد و زمینه انتخابات چهارم را فراهم کرد. پس تجربه انتخابات سوم کنست نشان میدهد اعتماد کردن به نتانیاهو برای تشکیل کابینه ائتلافی عاقبت مشخص و روشنی ندارد. حالت دوم این است مخالفان نتانیاهو با هم برای تشکیل کابینه، ائتلافی جدید تشکیل دهند. رسانههای صهیونیستی از پیشنهاد یائیر لاپید رهبر حزب «یش عاتید» به نفتالی بنت رهبر حزب «یامینا» برای تشکیل کابینه ائتلافی با نخست وزیری چرخشی خبر دادهاند. این در حالی است که با توجه به چند دستگی میان احزاب مخالف نتانیاهو بر سر رهبری و همچنین ترکیب کابینه و تقسیم وزارتخانههای مهم میان آنها و ترتیب دوره نخست وزیری، توافق میان آنها نیز دشوار است.
اما در صورت به سرانجام نرسیدن دو حالت فوق برای تشکیل کابینه ائتلافی، مسیر تکرار انتخابات دوباره باید طی شود. این در حالی است که با توجه به شکاف میان جناح راست و افول جناح چپ، نتایج انتخابات پنجم و یا حتی ششم بر فرض برگزاری، با انتخاباتهای قبلی متفاوت نیست و گرهی را باز نمیکند.
اما مشکل کجاست؟ مشکل شخص بنیامین نتانیاهو است. نتانیاهو با تمام تلاشهای خود برای تهیه واکسن کرونا از شرکتهای آمریکایی نظیر فایزر و کمکهای دولت وقت ایالات متحده به سرکردگی دونالد ترامپ از جمله رونمایی از معامله قرن و همچنین فشار به کشورهای عربی برای عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی، مسیر افول خود را طی میکند. در حالی که حزب متبوع وی موسوم به لیکود در انتخابات سوم در ۲۰۲۰ توانسته بود ۳۶ کرسی را کسب کند، در انتخابات اخیر که برای چهارمین بار برگزار شد، ۶ کرسی را از دست داد و به ۳۰ کرسی بسنده کرد. نتانیاهو که به عنوان رهبر حزب لیکود، طولانیترین دوران نخست وزیری رژیم صهیونیستی را از سال ۲۰۰۹ تا کنون بر عهده داشته است، با یک مشکل دیگر روبهرو شده و آن، سه پرونده قضایی علیه وی است که به پروندههای ۱۰۰۰، ۲۰۰۰ و ۴۰۰۰ معروف هستند. وی در این سه پرونده با اتهامات رشوه، کلاهبرداری و نقض اعتماد عمومی رو به رو است. پروندههایی که پس از انتخابات سوم کنست در سال ۲۰۲۰ به منظور رهایی از بن بست تشکیل کابینه به نحوی مسکوت مانده بود. مشکل، قدرتطلبی نتانیاهو است که از یک سو توانایی تشکیل کابینه به تنهایی را ندارد و از سوی دیگر حاضر به تقسیم قدرت نیست و از طرفی نمیتوان او را نادیده گرفت. در آینده نزدیک، کنشها و فعل و انفعالات بین مخالفان نتانیاهو به ما نشان خواهد داد آیا به دوران پسا نتانیاهو رسیدهایم یا هنوز با آن فاصله داریم.
نظر شما